Ano bang magandang kahihinatnan kapag ang isang lalake ay tinulian? Kung pagbabasihan natin ang matandang kasabihan at ayon sa bibliya ang “pagtutuli” sa isang lalake ay mahalaga sapagkat ito ay isang palatandaan sa iyong katawan ng Diyos na nagpapakita na ikaw ay sa Kanya. Subalit ayon naman sa mga sayantipikong pag-aaral ito raw ang may magandang epekto sa katawan ng lalake. Sabi nga ng mga matatanda kailangan daw patuli ang isang lalaki para lalong tumangkad, lumaki ang katawan. Ang tanong kalian ba dapat patuli ang isang lalaki? Kasi kung ayon sa kasulatan dapat tulian kapag siya’y bata pa walong araw matapos ipanganak ang bata.
Sa bagong nating kwento sa Bancuro marami ang pangyayari patungkol sa pagtutuli, bakit naman nasabi yun, sapagkat doon ang mga bata ay takot magpatuli, masakit daw kasi naman hindi doktor ang gagawa kundi isang mangangarit o isang pininsan lang. Sa mga pinsan kong binata, siguro mga ikatlong henerasyon bago kami may mga pinsan ako na talaga namang takot magpapungos o pangpa-tuli kasi takot. Ibig sabihin hanggang ngayon sila’y hindi pa mga pungus, napungusan din naman pero – ang nakadala lang sa kanila upang magpa-tuli ay ang kanila hiya sa mga sinasabi ng mga dalaga na kakilala at alam na sila ay hindi pa tuli.
Ayon sa pagkaka-alam ko sila’y mga apat o limang pinsan ko na makunat na bago nagpa-tuli. Sa Bancuro ang usong pagtutuli ay yaong tinatawag na karaniwang hiwa lang na lalagyan ng baro-baruan tapos tatalian ng tela. Maraming uri ng tuli meron tinatawag na German cut – ito yung pungos lahat mula ilalim hanggang itaas, scissor cut, crewcut at iba pa. Napilitan nga silang magpa-tuli dahil sa hiya kahit silay mga mag edad na – siguro ang edad nila ay nasa pagitan ng 25-30 taong gulang. Inihanda ang “lukaw” – ito yung kahoy na may kurting parang bilang pito – ibabaon sa lupa ang kabilang dulo tapos luluhod ang binata upang ipasok yung dulo ng ari niya sa dulo ng lukaw. Bago yaon sinasabihan ang magpapatuli na maligo ng medyo babad sa tubig o matagal upang maging malambot ang balat kapag pinukpok. Tapos kukuha ng talbos ng bayabas ang magpapatuli at ngunguyain para ilagay sa sugat pagkatapos, dapat meron na ring nakahandang baro-baruan at tela na pantali. Ang lugar ay karaniwang sa magubat upang walang makakitang babae, kasi sabi bawal makita ng babae kasi mangangamatis ang sugat.
Ang lahat ay naihanda na, ang apat ay namumutla na sa takot pero wala silang magagawa kasi napasubo na sila. Sinimulan ang pagtutuli – “array ang sakit, tapos nab a, arayyyy” ayuko na - pak, tsak, tag. Ganyan ang maririnig mo sa kanila. At heto ang sesti nangnapukpok na at tapos na, dapat ilalagay yung nginuyang bayabas wala na kasi nalulun, kaya nguya na ulit ng panibago. Natapos ang seremonya, sinabihan kung paano langgasin, ano ang mga bawal kainin at ang bawal gawin. Ang pinaka bawal daw sa lahat yung kumain ng malansa at malakdawan o madaan ng babae kaya bawal ang maupo sa may pintuan. Subalit ilan sa kanila ang lumabag sa mga sinabing bawal kaya naman nangamatis ang sugat, lumubo at matagal gumaling, lalo silang natakot, meron sa kanila ang nagpagamot nalang sa doktor. Pero nakaraos din naman sila…. Pero hindi na mawawala sa kanila ang karanasang iyon.
Sa akin naganap din ang ganon ng nagpa-tuli ako ang pagkaka-iba lang hindi naman ako takot ng magpatuli. Wala pa talaga akong balak magpatuli noon. Karaniwan kasi sa amin sa Bancuro yung maligo sa ilog na patay, sumama ako kay Kuya Tony paliligo, nagbabad kami doon pero wala akong kaalam-alam na siya pala ay planong magpatuli ng araw na yaon, kami noon ay katatapos lang ng unang taon sa AGMA ibig sabihin bakasyon. Natapos ang paliligo dumating at tinawag kami para simulan ang pagtutuli sa tabing ilog. Wala akong dalang anumang gamit para sa pagtutuli, pero sumama na rin ako at nagpatuli. Tig-isa kami ng besekleta ng pumunta doon, yun pala wala ring dala si Kuya Tony na kahit ano, kaya noong matapos kaming pukpukin – pinatalon ulit kami sa tubig para daw hindi magdugo at doon na lang lagyang ng bayabas at baro-baruan sa bahay namin, ganon nga ang ginawa namin.
Pagdating sa bahay nguya at nguya ng bayabas, hanap kami ng mga gagamitin. Napansin ako ng Inay, ano daw ang nangyari sa akin bakit iika-ika ako, nahihiya akong sinabi na nagpatuli ako. Natawa pa ang inay bakit daw ako mahihiya eh talagang ganon naman ang dapat at tinuruan pa akong kung paanong gumupit ng gagamitin. Heto ang masama nito, may nagsabi na sa madaling araw daw sumasakit ang sugat kasi nabubuhay si manoy, kaya dapat daw may katabi kaming plansta o kutsara (bakit yaon kasi malabig yun pampakalma, ika nga) para pag nagising lapatan ito para lumambot agad. Ganon nga ang aming ginagawa, epektibo naman – he he he he he…
Sa paglalanggas magkasama kami ni Kuya Tony ang Inay ang naglalaga ng bayabas na panglanggas at sa banyo kami gumagawa noon. Minsan matapos langgasin dapat lagyan ng gamot na pinisilin na dinurog para madaling gumaling. Kapag ito ay inilalagay sa sugat medyo masakit at mahapdi kaya noong lagyan ko yung sugat dapat may hawak akong pamaypay para paypayan pero wala akong makita kaya ang ginamit ko yung pinggan na plastic naman. Sa pag paypay ko tinamaan ang sugat, sigaw ako – arayyyyyyyyyyyyyyyyy ko. Dating ang inay anong nangyari. Natawa si Kuya Tony at sinabi ang nangyari, natawa rin ang Inay.
Noon ay ilang araw na lang at pasukan na, pero hindi pa gumagaling ang sugat ko, kaya noong pasukan may tali at benda pa si manoy ko kasi nga di pa magaling. May nakapagsabi na yun daw bao ng niyog kudkurin yung bao tapos painitin at yun ang ibudbod sa sugat. Isang linggo pa ang lumipas, gumaling na rin ang tuli ko – salamat sa bao – he he he he..
Sa bagong nating kwento sa Bancuro marami ang pangyayari patungkol sa pagtutuli, bakit naman nasabi yun, sapagkat doon ang mga bata ay takot magpatuli, masakit daw kasi naman hindi doktor ang gagawa kundi isang mangangarit o isang pininsan lang. Sa mga pinsan kong binata, siguro mga ikatlong henerasyon bago kami may mga pinsan ako na talaga namang takot magpapungos o pangpa-tuli kasi takot. Ibig sabihin hanggang ngayon sila’y hindi pa mga pungus, napungusan din naman pero – ang nakadala lang sa kanila upang magpa-tuli ay ang kanila hiya sa mga sinasabi ng mga dalaga na kakilala at alam na sila ay hindi pa tuli.
Ayon sa pagkaka-alam ko sila’y mga apat o limang pinsan ko na makunat na bago nagpa-tuli. Sa Bancuro ang usong pagtutuli ay yaong tinatawag na karaniwang hiwa lang na lalagyan ng baro-baruan tapos tatalian ng tela. Maraming uri ng tuli meron tinatawag na German cut – ito yung pungos lahat mula ilalim hanggang itaas, scissor cut, crewcut at iba pa. Napilitan nga silang magpa-tuli dahil sa hiya kahit silay mga mag edad na – siguro ang edad nila ay nasa pagitan ng 25-30 taong gulang. Inihanda ang “lukaw” – ito yung kahoy na may kurting parang bilang pito – ibabaon sa lupa ang kabilang dulo tapos luluhod ang binata upang ipasok yung dulo ng ari niya sa dulo ng lukaw. Bago yaon sinasabihan ang magpapatuli na maligo ng medyo babad sa tubig o matagal upang maging malambot ang balat kapag pinukpok. Tapos kukuha ng talbos ng bayabas ang magpapatuli at ngunguyain para ilagay sa sugat pagkatapos, dapat meron na ring nakahandang baro-baruan at tela na pantali. Ang lugar ay karaniwang sa magubat upang walang makakitang babae, kasi sabi bawal makita ng babae kasi mangangamatis ang sugat.
Ang lahat ay naihanda na, ang apat ay namumutla na sa takot pero wala silang magagawa kasi napasubo na sila. Sinimulan ang pagtutuli – “array ang sakit, tapos nab a, arayyyy” ayuko na - pak, tsak, tag. Ganyan ang maririnig mo sa kanila. At heto ang sesti nangnapukpok na at tapos na, dapat ilalagay yung nginuyang bayabas wala na kasi nalulun, kaya nguya na ulit ng panibago. Natapos ang seremonya, sinabihan kung paano langgasin, ano ang mga bawal kainin at ang bawal gawin. Ang pinaka bawal daw sa lahat yung kumain ng malansa at malakdawan o madaan ng babae kaya bawal ang maupo sa may pintuan. Subalit ilan sa kanila ang lumabag sa mga sinabing bawal kaya naman nangamatis ang sugat, lumubo at matagal gumaling, lalo silang natakot, meron sa kanila ang nagpagamot nalang sa doktor. Pero nakaraos din naman sila…. Pero hindi na mawawala sa kanila ang karanasang iyon.
Sa akin naganap din ang ganon ng nagpa-tuli ako ang pagkaka-iba lang hindi naman ako takot ng magpatuli. Wala pa talaga akong balak magpatuli noon. Karaniwan kasi sa amin sa Bancuro yung maligo sa ilog na patay, sumama ako kay Kuya Tony paliligo, nagbabad kami doon pero wala akong kaalam-alam na siya pala ay planong magpatuli ng araw na yaon, kami noon ay katatapos lang ng unang taon sa AGMA ibig sabihin bakasyon. Natapos ang paliligo dumating at tinawag kami para simulan ang pagtutuli sa tabing ilog. Wala akong dalang anumang gamit para sa pagtutuli, pero sumama na rin ako at nagpatuli. Tig-isa kami ng besekleta ng pumunta doon, yun pala wala ring dala si Kuya Tony na kahit ano, kaya noong matapos kaming pukpukin – pinatalon ulit kami sa tubig para daw hindi magdugo at doon na lang lagyang ng bayabas at baro-baruan sa bahay namin, ganon nga ang ginawa namin.
Pagdating sa bahay nguya at nguya ng bayabas, hanap kami ng mga gagamitin. Napansin ako ng Inay, ano daw ang nangyari sa akin bakit iika-ika ako, nahihiya akong sinabi na nagpatuli ako. Natawa pa ang inay bakit daw ako mahihiya eh talagang ganon naman ang dapat at tinuruan pa akong kung paanong gumupit ng gagamitin. Heto ang masama nito, may nagsabi na sa madaling araw daw sumasakit ang sugat kasi nabubuhay si manoy, kaya dapat daw may katabi kaming plansta o kutsara (bakit yaon kasi malabig yun pampakalma, ika nga) para pag nagising lapatan ito para lumambot agad. Ganon nga ang aming ginagawa, epektibo naman – he he he he he…
Sa paglalanggas magkasama kami ni Kuya Tony ang Inay ang naglalaga ng bayabas na panglanggas at sa banyo kami gumagawa noon. Minsan matapos langgasin dapat lagyan ng gamot na pinisilin na dinurog para madaling gumaling. Kapag ito ay inilalagay sa sugat medyo masakit at mahapdi kaya noong lagyan ko yung sugat dapat may hawak akong pamaypay para paypayan pero wala akong makita kaya ang ginamit ko yung pinggan na plastic naman. Sa pag paypay ko tinamaan ang sugat, sigaw ako – arayyyyyyyyyyyyyyyyy ko. Dating ang inay anong nangyari. Natawa si Kuya Tony at sinabi ang nangyari, natawa rin ang Inay.
Noon ay ilang araw na lang at pasukan na, pero hindi pa gumagaling ang sugat ko, kaya noong pasukan may tali at benda pa si manoy ko kasi nga di pa magaling. May nakapagsabi na yun daw bao ng niyog kudkurin yung bao tapos painitin at yun ang ibudbod sa sugat. Isang linggo pa ang lumipas, gumaling na rin ang tuli ko – salamat sa bao – he he he he..
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento