Doon sa nakaraan kong entri medyo nabitin kayo sapagkat hindi ko naibigay ang buong kwento tungkol sa mga sayawang nagaganap sa Bancuro at mga karatig baryo na sinabi kong napupuntahan namin. Kaya ngayon dito sa kwento ko yung mga lakaran namin kapag buwan ng Mayo kung tawagin nga ay “flores de Mayo”. Ang mga karatig baryo, sityo na malapit sa Bancuro ay ang mga Antipolo, San Agustin, Ladron, tapos sa Bahay, Ibaba, Butas, Kalamyasan, Kabilang Ilog.
Masasabing buwan ng Mayo ang karaniwang hinihintay ng mga tulad kong binatilyo sa dahilang maraming sayawan ang tiyak mapupuntahan. Nagagalit nga ang Inay sapagkat lagi na lang daw akong puyat at hindi makatulong sa bukid. Wala namang reklamo ang tatay siguro nauunawan niya yung tulad kong binata. Pero hindi naman ako yung tipo ng binata na talagang hindi tumutulong sa bukid, sumasama lagi ako sa tatay.
Nabanggit ko rin ang mga kasama ko, sina Ampong, Mar, Vina at Pando, kami yung talagang masasabing mga adik sa sayawan, lahat halos ng sayawan doon napupuntahan namin. Dagdag pa rito na si Vina at Pando ay may dalagang nililigawan – na lagi namang naiimbita ang mga dalagang ito, sapagkat magaganda naman, ika nga mabenta sa mga sayawan. Mas madalas kaming dumalo ng sayawan sa Antipolo, sapagkat ang dalawang dalagang sinasabi ko ay taga-roon. At doon ko rin nakikilala yung isang babae na medyo natipuhan ko ang pangalan ay Cristy Dela Torre. Siempre di pa ako gaanong bihasa sa pakikipag-usap sa babae ang alam ko lang ay sumayaw ng “sweet”. Kapag cha cha at boggie or hot music hindi mo ako makikita sa loob ng sayawan.
Ilang beses ko lang naman naisayaw si Cristy, kaya hindi masyadong nagkakilala pangalan lang at kung saan nakatira. Napansin pala yun ng mga kasama ko, kaya panay ang gatong sa akin na ligawan ko na raw. Siya’y imbita roon, siya’y taga Melgar, kaya hanggang doon lang ang pagkakilala namin. Subalit dumating ang isang pagkakataon na siya pala ay na-imbitahan sa may Ibaba, Bancuro para sa isang tapusang sayawan. Lingid sa aking kaalaman talaga palang inimbitahan siya para daw magkita uli kami yun naman ay ginawa nina Vina at Pando. Siempre hindi ko alam yung mga imbitadong mga dalaga ang alam lang ay merong sayawan doon.
Dumating ang araw nayon, dumating kami doon ng mga kasama ng medyo maaga pa. Lumapit sa akin sina Vina at Pando sinasabi na may surpresa daw sila sa akin. Natawa lang ako, at binaliwala ang kanilang mga sinabi, pinalagay na biro lang. Nagsimula ang sayawan ng mga masisiglang tugtugan, siempre hindi ako pwede riyan. Datingan ang mga imbitadong mga dalaga mula sa mga karatig na lugar. Merong pinabili lang ng suka sumama ng magsayaw, meron namang lahat na ata ng pangkulerete sa mukha inilagay na, meron din simple lang, merong parang kambing na nguya ng nguya.
Sa mga ganoong sayawan hindi nawawala yung tinatawag na rekwest ng isang lugar upang sila ang manguna sa pagsayaw pagka ganon merong bayad yun kasi espisyal. Lingid sa akin isinubo pala ako ng mga kasama ko na siyang mangunguna sa sunod na tugtog tapos susundan nila. Sa ganong lagay ang tagatawag ay babanggitin ang pangalan na siyang mangunguna. Nakakahiya namang hindi sumunod kaya ng tawagin ang pangalan ko, nagulat ako, pero sabi ko nga wala akong lusot nakakahiya. Tumayo ako ng hindi ko alam kong sino ang aking isasayaw ewan ko kung bakit sa banding kanan ako napunta sa mga helera ng mga dalaga at kinuha ko yung natapatan ko.
Noong sumasayaw na ako, nangiti ako sa kanya at bigla siyang nagsalita ng “ikaw ha, esnabero ka na”. Nagulat ako kasi hindi ko matandaan kung saan kami nagkita, siya pa ang nagpa-alala sa akin kung saan kami nagkakilala. Bumalik sa aking alaala yun at nahiya tuloy ako sa kanya, kaya pala yung mga kasama ko panay ang tingin sa akin na may ngiti. Kaunting kuwentuhan, maya-maya pa natapos ang tugtog siempre bigay kami ng bayad (dameds ang tawag sa Bancuro). Bago kami naghiwalay sa tugtog nayon sabi ko isayaw ko ulit siya, sabi niya oo ako pa.
Kaya mula noon wala na akong ibang isinayaw kundi siya lang. Hanggang sa madaling araw niligawan ko na siya, nakilala ko na siya. At bago natapos ang sayawan naging syota ko siya, pero ubos naman ang pera ko may utang pa sa mga kasama ko. Kasi naman ginawang highest bidder si Cristy siempre paurihas din ako para maisayaw siya ng matagal. Heto ang siste ng umagang iyon naging usapan ang gabing yaon, at nalaman din ng Inay ang nangyari, kasi may nakapag-sabi sa kanya. Sabi ng Inay sa akin kilala daw niya yung babae at yung mga magulang, medyo napahiya pa ako. Pero wala yun sa akin, mula noong gabing yun hindi na ulit kami nagkita. Sabi nina Vina na puntahan daw namin sa Melgar sabi ko malayo wag na lang… doon natapos ang tinatawag na one night love affair….. he he he.
Minsan sabi ng Inay nakita daw niya si Cristy, kinukumusta ako, yun pala nag-asawa na siya ng tagaroon sa kanilang lugar…
Masasabing buwan ng Mayo ang karaniwang hinihintay ng mga tulad kong binatilyo sa dahilang maraming sayawan ang tiyak mapupuntahan. Nagagalit nga ang Inay sapagkat lagi na lang daw akong puyat at hindi makatulong sa bukid. Wala namang reklamo ang tatay siguro nauunawan niya yung tulad kong binata. Pero hindi naman ako yung tipo ng binata na talagang hindi tumutulong sa bukid, sumasama lagi ako sa tatay.
Nabanggit ko rin ang mga kasama ko, sina Ampong, Mar, Vina at Pando, kami yung talagang masasabing mga adik sa sayawan, lahat halos ng sayawan doon napupuntahan namin. Dagdag pa rito na si Vina at Pando ay may dalagang nililigawan – na lagi namang naiimbita ang mga dalagang ito, sapagkat magaganda naman, ika nga mabenta sa mga sayawan. Mas madalas kaming dumalo ng sayawan sa Antipolo, sapagkat ang dalawang dalagang sinasabi ko ay taga-roon. At doon ko rin nakikilala yung isang babae na medyo natipuhan ko ang pangalan ay Cristy Dela Torre. Siempre di pa ako gaanong bihasa sa pakikipag-usap sa babae ang alam ko lang ay sumayaw ng “sweet”. Kapag cha cha at boggie or hot music hindi mo ako makikita sa loob ng sayawan.
Ilang beses ko lang naman naisayaw si Cristy, kaya hindi masyadong nagkakilala pangalan lang at kung saan nakatira. Napansin pala yun ng mga kasama ko, kaya panay ang gatong sa akin na ligawan ko na raw. Siya’y imbita roon, siya’y taga Melgar, kaya hanggang doon lang ang pagkakilala namin. Subalit dumating ang isang pagkakataon na siya pala ay na-imbitahan sa may Ibaba, Bancuro para sa isang tapusang sayawan. Lingid sa aking kaalaman talaga palang inimbitahan siya para daw magkita uli kami yun naman ay ginawa nina Vina at Pando. Siempre hindi ko alam yung mga imbitadong mga dalaga ang alam lang ay merong sayawan doon.
Dumating ang araw nayon, dumating kami doon ng mga kasama ng medyo maaga pa. Lumapit sa akin sina Vina at Pando sinasabi na may surpresa daw sila sa akin. Natawa lang ako, at binaliwala ang kanilang mga sinabi, pinalagay na biro lang. Nagsimula ang sayawan ng mga masisiglang tugtugan, siempre hindi ako pwede riyan. Datingan ang mga imbitadong mga dalaga mula sa mga karatig na lugar. Merong pinabili lang ng suka sumama ng magsayaw, meron namang lahat na ata ng pangkulerete sa mukha inilagay na, meron din simple lang, merong parang kambing na nguya ng nguya.
Sa mga ganoong sayawan hindi nawawala yung tinatawag na rekwest ng isang lugar upang sila ang manguna sa pagsayaw pagka ganon merong bayad yun kasi espisyal. Lingid sa akin isinubo pala ako ng mga kasama ko na siyang mangunguna sa sunod na tugtog tapos susundan nila. Sa ganong lagay ang tagatawag ay babanggitin ang pangalan na siyang mangunguna. Nakakahiya namang hindi sumunod kaya ng tawagin ang pangalan ko, nagulat ako, pero sabi ko nga wala akong lusot nakakahiya. Tumayo ako ng hindi ko alam kong sino ang aking isasayaw ewan ko kung bakit sa banding kanan ako napunta sa mga helera ng mga dalaga at kinuha ko yung natapatan ko.
Noong sumasayaw na ako, nangiti ako sa kanya at bigla siyang nagsalita ng “ikaw ha, esnabero ka na”. Nagulat ako kasi hindi ko matandaan kung saan kami nagkita, siya pa ang nagpa-alala sa akin kung saan kami nagkakilala. Bumalik sa aking alaala yun at nahiya tuloy ako sa kanya, kaya pala yung mga kasama ko panay ang tingin sa akin na may ngiti. Kaunting kuwentuhan, maya-maya pa natapos ang tugtog siempre bigay kami ng bayad (dameds ang tawag sa Bancuro). Bago kami naghiwalay sa tugtog nayon sabi ko isayaw ko ulit siya, sabi niya oo ako pa.
Kaya mula noon wala na akong ibang isinayaw kundi siya lang. Hanggang sa madaling araw niligawan ko na siya, nakilala ko na siya. At bago natapos ang sayawan naging syota ko siya, pero ubos naman ang pera ko may utang pa sa mga kasama ko. Kasi naman ginawang highest bidder si Cristy siempre paurihas din ako para maisayaw siya ng matagal. Heto ang siste ng umagang iyon naging usapan ang gabing yaon, at nalaman din ng Inay ang nangyari, kasi may nakapag-sabi sa kanya. Sabi ng Inay sa akin kilala daw niya yung babae at yung mga magulang, medyo napahiya pa ako. Pero wala yun sa akin, mula noong gabing yun hindi na ulit kami nagkita. Sabi nina Vina na puntahan daw namin sa Melgar sabi ko malayo wag na lang… doon natapos ang tinatawag na one night love affair….. he he he.
Minsan sabi ng Inay nakita daw niya si Cristy, kinukumusta ako, yun pala nag-asawa na siya ng tagaroon sa kanilang lugar…
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento