Noong nakaraang kwento natin ang bida at ang mga suporta ay inihayag na ang unti-unting pagbab
ago nila, kasama ang kanilang buhay pag-ibig. Nakita rin natin na medyo nag-rereklamo ang ating bida sa kanyang kalalagayan bilang isang estudyante, kasi sa tingin niya kawawa siya dahil nagbi-bisekleta lang siya sa pagpasok. Mukhang mahirap nga ang kaniyang kinakaharap sa yugto ng kanyang pag-aaral. Paano kaya maipagpapatuloy ng ating bida ang kanyang buhay pag-ibig, kasama ang pag-aaral, maapektuhan kaya ito ng kanyang nararamdaman? Subalit parang hindi naman naapektuhan ang kanyang pag-aaral sapagkat nasa top 10 ulit siya matapos ang kaniyang ikalawang taon sa AGMA.
Ibig sabihin talagang binata na ang ating mga bida. Makapagsalita na kaya siya sa harap ng isang babae upang sabihin ang kanyang nararamdaman? Paano kaya niya ipapakita ito sa isang babae? Hindi naman pwede sa pera diba kaya nga pinagbi-bisekleta na lang siya kasi hindi kaya ng mga magulang niya ang gastos sa pag-aaral. Baka naman may diskarte naman ang ating bida. Walang pagbabago sa unang araw ng pasukan sa ikatlong taon maliban ang ating mga bita ay napunta na sa sikat na seksyon yun ang sekyon B, ibig sabihin sama-sama na ang pinaka-magagaling ng aming batch. Doon ko muling nakasama si Kuya Tony, subalit parang nagbago na ang dating naming pinagsamahan sapagkat iba na ang kaniyang mga barkada. Kami naman ay lalong naging malapit sa isat-isa ng mga kasama ko na kung tawagin ay “totoy’s guwapo” sina Godo, John, Pogi, Carlo, Lee at siempre ako. Sa totoo lang kami ni Godo ang laging nasa top ten yung kasama namin kung sa ulan naaanggihan lang, siguro nga kung hindi kami nakakasama nitong mga ito babagsak sa klase.
Sa klase namin medyo kilala rin naman kami ni Godo kasi siya yung pang harap ko kung mukha lang naman ang labanan eh, may hitsura sabi nga, pero lahat naman may hitsura kaya lang may kanya kanyang mukha yan eh. Ako, sabi ko nga noong mga nakaraan kwento hindi naman pangit hindi naman guwapo, pero mabait at magaling makisama kahit sino. Si Godo ang pinupormahan ay si Annalyn on/off sabi nga sa switch ng ilaw. Ako naman yun pa ring aking kras si Lea, pero hindi pa nakakaharap para magsabi ng nasasaloob. Naroon lang ang tuksuhan at parinigan lang. Tulad ng sabi ko noon na si Lea ay kaibigan ni Peth kaya naisama ni Peth sa Bancuro si Lea, at nagkaroon pa ng pagkakataon na mapunta sa bahay namin, pero wala ring nangyari. Lalo lang nadagdagan yung takot at hiya ko na sabihin ko yung nasa loob ko. Eh ano nga ba ang nararamdaman ko para kay Lea, ito ba ay pag-ibig, pag-hanga lang o tinutukso lang. Ibig sabihin hindi pa sigurado ang ating bida kung pag-ibig o ano ang kanyang nararamdaman, yun kaya naman pala di pa makapag-salita eh.
Dito sa ikatlong taon naging garapal na kami sa kalukuhan naroon na busuhan namin yung guro namin a Spanish, dalaga sya pero may balita tungkol sa kanya noon at ang principal ng iskool. Maganda at maputi siya talaga namang masasabi na burara siya kapag umupo kaya siya’y pinagpipistahan ng mga manyak. Si Carlo ay may pinopormahan din taga-Kalinisan kaya minsan doon kami daraan ako ang naka bisekleta at siya ay kasabay sa paglalakad ng babae (nakalimutan ko ang pangalan) sa ibang seksyon siya. Kaya minsan inaabutan kami ng gabi sa daan kasi naman mabagal ang lakad nila. Si Godo naman minsan pumupunta rin ito sa amin sa Bancuro kaya malapit siya sa amin at kilala siya ng mga inay at tatay. Minsan kapag may kasayahan sa bayan doon na kami matutulog kina John kasi taga-roon siya at kilala na rin kami sa kanila, at doon minsan namin iniiwan ang bisekleta. Tulad ko si John ay hindi rin makapagsalita sa babae pareho ata kaming putol ang dila pagdating sa babae.
Alam nyo ba na mula sa unang taon hanggang sa ikatlong taon ganon pa rin ang baon kong pera 50 sentabo, pero sa awa ng Diyos pasalamat na rin ako kasi nakakapag-aral din ako tulad ng ibang bata na kasing edad ko. Alam nyo ba na gusto ko laging dumating na ang Disyembre at Enero bakit kamo, kasi naman sigurado magkakapera ako galing sa mga tita at tito ko na nasa Maynila ay uuwi sila sa Bancuro. Sigurado meron akong pera na malulutong. At alam nyo ba na nakakapag-hulog pa ako ng pera sa bangko mula sa baon, bigay tuwing pasko at bagong taon, minsan nagkakapera sa pag-kukupras sa niyugan ng mga Ninong Ison. Kahit itanong mo pa sa inay at tatay noon. Dito sa taong ito medyo nahirapan akong makapasok sa top 10 makapasok man pang siyam o pang sampo kasi nga sama sama na ang mga magagaling dito. Pero nakaka-eksemted din sa ilang mga aralin.
ago nila, kasama ang kanilang buhay pag-ibig. Nakita rin natin na medyo nag-rereklamo ang ating bida sa kanyang kalalagayan bilang isang estudyante, kasi sa tingin niya kawawa siya dahil nagbi-bisekleta lang siya sa pagpasok. Mukhang mahirap nga ang kaniyang kinakaharap sa yugto ng kanyang pag-aaral. Paano kaya maipagpapatuloy ng ating bida ang kanyang buhay pag-ibig, kasama ang pag-aaral, maapektuhan kaya ito ng kanyang nararamdaman? Subalit parang hindi naman naapektuhan ang kanyang pag-aaral sapagkat nasa top 10 ulit siya matapos ang kaniyang ikalawang taon sa AGMA.Ibig sabihin talagang binata na ang ating mga bida. Makapagsalita na kaya siya sa harap ng isang babae upang sabihin ang kanyang nararamdaman? Paano kaya niya ipapakita ito sa isang babae? Hindi naman pwede sa pera diba kaya nga pinagbi-bisekleta na lang siya kasi hindi kaya ng mga magulang niya ang gastos sa pag-aaral. Baka naman may diskarte naman ang ating bida. Walang pagbabago sa unang araw ng pasukan sa ikatlong taon maliban ang ating mga bita ay napunta na sa sikat na seksyon yun ang sekyon B, ibig sabihin sama-sama na ang pinaka-magagaling ng aming batch. Doon ko muling nakasama si Kuya Tony, subalit parang nagbago na ang dating naming pinagsamahan sapagkat iba na ang kaniyang mga barkada. Kami naman ay lalong naging malapit sa isat-isa ng mga kasama ko na kung tawagin ay “totoy’s guwapo” sina Godo, John, Pogi, Carlo, Lee at siempre ako. Sa totoo lang kami ni Godo ang laging nasa top ten yung kasama namin kung sa ulan naaanggihan lang, siguro nga kung hindi kami nakakasama nitong mga ito babagsak sa klase.
Sa klase namin medyo kilala rin naman kami ni Godo kasi siya yung pang harap ko kung mukha lang naman ang labanan eh, may hitsura sabi nga, pero lahat naman may hitsura kaya lang may kanya kanyang mukha yan eh. Ako, sabi ko nga noong mga nakaraan kwento hindi naman pangit hindi naman guwapo, pero mabait at magaling makisama kahit sino. Si Godo ang pinupormahan ay si Annalyn on/off sabi nga sa switch ng ilaw. Ako naman yun pa ring aking kras si Lea, pero hindi pa nakakaharap para magsabi ng nasasaloob. Naroon lang ang tuksuhan at parinigan lang. Tulad ng sabi ko noon na si Lea ay kaibigan ni Peth kaya naisama ni Peth sa Bancuro si Lea, at nagkaroon pa ng pagkakataon na mapunta sa bahay namin, pero wala ring nangyari. Lalo lang nadagdagan yung takot at hiya ko na sabihin ko yung nasa loob ko. Eh ano nga ba ang nararamdaman ko para kay Lea, ito ba ay pag-ibig, pag-hanga lang o tinutukso lang. Ibig sabihin hindi pa sigurado ang ating bida kung pag-ibig o ano ang kanyang nararamdaman, yun kaya naman pala di pa makapag-salita eh.
Dito sa ikatlong taon naging garapal na kami sa kalukuhan naroon na busuhan namin yung guro namin a Spanish, dalaga sya pero may balita tungkol sa kanya noon at ang principal ng iskool. Maganda at maputi siya talaga namang masasabi na burara siya kapag umupo kaya siya’y pinagpipistahan ng mga manyak. Si Carlo ay may pinopormahan din taga-Kalinisan kaya minsan doon kami daraan ako ang naka bisekleta at siya ay kasabay sa paglalakad ng babae (nakalimutan ko ang pangalan) sa ibang seksyon siya. Kaya minsan inaabutan kami ng gabi sa daan kasi naman mabagal ang lakad nila. Si Godo naman minsan pumupunta rin ito sa amin sa Bancuro kaya malapit siya sa amin at kilala siya ng mga inay at tatay. Minsan kapag may kasayahan sa bayan doon na kami matutulog kina John kasi taga-roon siya at kilala na rin kami sa kanila, at doon minsan namin iniiwan ang bisekleta. Tulad ko si John ay hindi rin makapagsalita sa babae pareho ata kaming putol ang dila pagdating sa babae.
Alam nyo ba na mula sa unang taon hanggang sa ikatlong taon ganon pa rin ang baon kong pera 50 sentabo, pero sa awa ng Diyos pasalamat na rin ako kasi nakakapag-aral din ako tulad ng ibang bata na kasing edad ko. Alam nyo ba na gusto ko laging dumating na ang Disyembre at Enero bakit kamo, kasi naman sigurado magkakapera ako galing sa mga tita at tito ko na nasa Maynila ay uuwi sila sa Bancuro. Sigurado meron akong pera na malulutong. At alam nyo ba na nakakapag-hulog pa ako ng pera sa bangko mula sa baon, bigay tuwing pasko at bagong taon, minsan nagkakapera sa pag-kukupras sa niyugan ng mga Ninong Ison. Kahit itanong mo pa sa inay at tatay noon. Dito sa taong ito medyo nahirapan akong makapasok sa top 10 makapasok man pang siyam o pang sampo kasi nga sama sama na ang mga magagaling dito. Pero nakaka-eksemted din sa ilang mga aralin.
Sa ikatlong ta
on hindi pa kami ang matatawag na hari-harian sa AGMA kasi meron pa kaming sinusundan ang ika-apat na taon. Pero dito ko narasan ang makipag-sayaw sa junior and senior promp, kaya lang dito ko na rin naranasan na makita ang bakuran sa mga babae, di mo sya pweding isayaw kung hindi ka syata niya, di ba ang pangit naman. Kaya yung walang partner pasensya na lang sa mga tira-tira ha ha ha ha. Makabawi kaya ang ating bida..... sundan
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento