Sino ang Pikon...?

Maiba naman tayo ng putahe para medyo ganahan ang ibang mambabasa, kung lagging ganon na lang ang putahe baka maumay naman sila diba. Ang mga sumusunod na paalala ay maaari nating magamit sa araw-araw nating paggawa, pwede rin itong gamitin sa ating mga asawa, kaibigan, kamanggagawa at sa lahat ng mga taong nakapaligid sa atin. Di ba masasabing magandang pamatayan ang "ugaling langit, ugaling kaaya-aya - ang pikon talo". Para sa akin yan ang dapat maging pamantayan ng isang tao patungkol sa mga nakapaligid sa kaniya.. Heto ang mga pamantayan na dapat tatandaan lagi.

I. Ang naunang magalit ang may karapatang magalit. Pag naunahan ka na ng galit niya, tumahimik ka na lang muna. Huwag sasalubungin ang anumang galit ng kaharap, tiyak magliliyab ang inyong pagitan na maaaring makasama sa inyo. Pero sabi naman ng iba huwag naman lubugan ng araw ang galit mo. Kailangang yung galit mo ay mailabas ng tama upang hindi mapuno sa dibdib mo.

II. Walang taong nag-aaway mag-isa. Pag hindi kayo sumagot o pumatol, titigil din daw ang taong nakikipag- away sa inyo. Kapag sumagot kayo o pumatol mahahalintulad kayo sa isang babaeng bungangera. Hindi naman daw nakamamatay na hindi sumagot o pumatol bagkus nakakapagligtas at nakaka-iwas pa sa tiyak na gulo. Tama naman tingnan natin sa paligid, sa balita karamihan sa kaguluhan ang sanhi napikon, pumatol sa taong galit.

III. Ang taong galit, 'bingi.' Tama yan pansinin ninyo ang inyong sarili pagnagagalit, wala raw pinakikinggan, kaya kung magagawa ninyong umiwas na lang gawin na lang ito at iwasang gumanti ng ano pa man. Hindi ka niya iintindihin dahil wala siyang naririnig kundi ang sarili nya. Mahahalintulad ang isang taong galit sa puwet ng kawali sabihan mo ng sabihan yan hindi kikilos pero subukan mong hawakan tiyak magkaka-uling ka.

IV. Ang taong galit, 'abnoy.' Sa makabagong mundo maraming kang makikitang taong abnoy, kaya payo ko lang huwag kayong agad magagalit para huwag kang matawag na abnoy. Alam nyo ba at dapat ninyong mapagtanto ang taong inyong kinagagalitan ay maitutulad sa isang mina o ginto, bakit kamo sapagkat kailangan mo sila para ka maging "mature". Hangga't andyan sila at kinaiinisan mo, ibig sabihin, "immature ka pa". Tiyak akong hindi aalisin ng Diyos ang mga taong ganyan sa paligid mo hangga't hindi mo nababago ang iyong ugali para sa kanila. Kapag nagawa mong alisin ito sa puso mo papunta ka na sa pagiging "mature"...

V. Panghuli ay ang pinaka mabuting parte na masasabi mo sa iyong sarili - ng dahil sa taong ito naging "mature" ako at dahil sa ambag niya sa maturity mo, mapapasalamatan mo pa siya sa bandang huli. Kaya payo ko lang ulit bantayan natin ang ating mga nararamdaman, huwag maging high-blood, nakamamatay yan, huwag maging abnoy sa mga nakapaligid buti kong nakakain yan at walang paaralan ng mga abnoy.

Motorsiklo

Hi there!!! narito muli ako upang ihatid sa inyo ang pagpapatuloy ng kwento ko tungkol sa mga karanasan sa Bancuro. Ipagpaumanhin ninyo kong sa ngayon ay hindi ko muna ipagpatuloy ang kwento tungkol sa sinasabi ko sa inyo sa nakaraan kong kwento. Pero hayaan ninyong ibahagi ko ang aking karanasan doon, masasabi kong malaking bagay iyon sapagkat napag-alaman ko na marunong pala akong magpatakbo ng motorbike. Ni sa isip ko hindi ko akalaing madali lang pala yung gamitin, pero sa totoo niyan nasubukan ko na iyon pero paikot lang sa aming harap bahay.

Nangyari yaon sapagkat merong motorbike ang aking bayaw. Ang balak ko talaga magpaturo sa isa sa aking pinsan pero sa himig ng kanyang tinig ay ayaw niya akong turuan bagkus ang sabi kong marunong daw akong mag bisekleta marunong na din akong mag-motor. Wala akong magagawa kundi subukan, pero sa totoo lang kinakabahan ako. Una pina-andar ko ang motor isinaisip ang kaliwa at kanang manebela kung nasaan ang pinaka-kontrol ng motor at ang preno. Pinihit ng kaunti ang kanang manibela medyo umatungal ang motor pero nanatiling nakahinto. Sunod na sinubukan ay ang tadyakan o clutch para magpalit ng bilis, noong una nahirapan akong kunin ang primera mabigat ang newtral.

Matapos makabisado lakas loob akong patakbuhin ang motor sapagkat ang mga bata ay naka-abang sa akin kung ano ang sunod kong gagawin, para bagang naghihintay sa kung anong mangyayari. Sunod silang lahat sa akin ng pumunta ako sa mismong kalsada. Una papuntang Walog ang tinungo ko tapos deretso sa Kanto pero kaagabay ko ang aking anak na sakay sa besekleta. Nang bumalik ako narinig ko ang boses ng asawa ko na gustong umangkas sa akin, walang pag-aalinlangan na sumakay hindi iniisip na bago pa lang ako at hindi pa sanay. Pinatakbo ko ang motor patungo sa Kanto, nang nasa kanto na pabalik hindi ko na-kontrol kaya kinapos sa pagliko pabalik narinig ko ang sigaw ng asawa ko.

Sabi ko wag mag-alala akong bahala, kaya yun nakabalik kami sa bahay. Sabi ng mga bata marunong na daw ako.... marunong na pero hindi pa sanay na sanay...

Putik ng Pinagmulan

Noong nakaraan kong kwento naisalarawan ko yung aming naging karanasan sa huling pagbisita namin sa Bancuro, doon nakuwento ko yung maganda at maging ang ilang pangit na karanasan. Meron din akong nasabi na may mga pangyayari doon na hindi ko naibigan kaya natanong ko kung sino ang may pagkukulang. Sa bago kong kwentong ito sisikapin kong maisalarawan ang mga bagay na gusto kong sabihin at ipa-abot sa mga kina-uukulan baka kung sakali mamulat sila sa mga naging pangit na pangyayari doon.

Lagi kong nasasabi sa mga kwento ko at panulat na ang Bancuro ay masasabing isang ulirang lugar hindi lang sa katahimikan kunti pati sa mga taong naninirahan doon. Oo nasabi ko ito sapagkat alam at kilala ko ang bawat nakatira doon, balangkas ko ang kanilang buhay ang simpleng pamumuhay. Subalit maling mali ako sapagkat may pangyayari doon na yumurak sa kalinisan at kagandahang asal ng mga naninirahan doon. Oo nga na hindi masasabi ng isang tao na siya'y malinis mula ulo ang hanggang paa pero masasabi ko naman na hindi gaanong putik ang bumalot sa aking katawan na naging batik ng pangkalahatan.

Natatandaan ko pa ang kasabihan na "kung dudumi ka sa malayo para hindi maamoy". Pero baligtad ang nangyari mismong sa loob ng bakuran dumumi kaya naamoy ng lahat ng kapitbahay. Ano ang aking ibig sabihin? Mga kabataan na hinubog ng mga magulang upang mapag-aral, mabihisan at mabigyan ng magandang kinabukasan. Ang anak daw ay isang biyaya ng Diyos sa atin kaya dapat nating ikagalak at pagyamain, alagaan. Pero kung ang isang anak ay hindi maganda ang nagawa at ginagawa sa pamilya - maituturing pa bang biyaya ito mula sa langit lalo na kung kahihiyan ang dinadala niya.

Sa sunod kung kwento ibabahagi ko sa inyo ang pakikipagsapalaran ng tatlong katauhan na masasabi kong simple ang aking pagkakilala sa kanila pero bakit nangyari sa kanila iyon..